َو ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّةً فَلَوْلا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَة مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ

و شایسته نیست مؤمنان همگى (به سوى میدان جهاد) کوچ کنند; چرا از هر گروهى از آنان، طایفه اى کوچ نمى کند (و طایفه اى در مدینه بماند)، تا در دین (و احکام اسلام) آگاهى یابند و به هنگام بازگشت به سوى قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خوددارى کنند!  توبه  آيه 122

طلبه نمونه و الگو، طلبه ای است که از تمام جهات الگو باشد. طلبه باید خود را طوری تربیت کند که وقتی به شهر یا روستایی رفت، بتواند مردمان آن دیار را تربیت کند و مهذّب نماید. بله! طبیعتاً باید خودش خود ساخته باشد تا بتواند دیگران را هم بسازد. طلبه، نباید مردم را به دین بد بین سازد. چون طلبه می داند، توبه اش به راحتی پذیرفته

نیست.حفص بن قیاس از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود: «برای جاهل، هفتاد گناه کند. آمرزیده می شود، پیش از آن که یک گناه از عالم آمرزیده شود.» بحارالانوار،ج75، ص19

پس طلبه باید در رفتارش هم دقّت داشته باشد. طلبه باید در کنار درس خواندن، خود سازی هم داشته باشد چند مورد دیگر از این آداب را ابتدا اجمالاٌ و سپس تفصیلاٌ در زیر بیان می کنیم:

داشتن انگیزه الهی، دوری از گناه، خوب درس خواندن، داشتن دوست و هم مباحث قوی، نداشتن اشتغالات غیر طلبگی، نداشتن غرور و تکبر، خوش اخلاقی، عالم به علم، پوشش مناسب، احترام به پدر و مادر، عدم عزلت گزینی و تفکرات متحجّرانه، تحمل کردن سختی ها، داشتن مربّی اخلاق، رعایت مقام استاد، و داشتن برنامه ریزی و…..

تفصيل اين موارد به شرح ذيل مي باشد:

داشتن انگیزه الهی : یعنی کسی که جزو طلّاب علوم دینی می شود، باید کسسب علوم دین را در راه خدا و برای خدمت به قرآن و اهل بیت علیهم السلام یا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قرار دهد. اگر کسی غیر از انگیزه الهی، انگیزه ی دیگری داشته باشد، طبق فرمایش امام باقر علیه السلام این شخص در آتش دوزخ جا دارد.

ادامه دارد…..