بسم ربّ الشهداء و الصدیقین

شهید بهروز (زین الدین) بازیار

شهید در اول فروردین 1341 در شهرستان کازرون به دنیا آمد. سالهای تحصیل او در مقطع دبیرستان همزمان بود با جوشش حرکت مردمی در حمایت امام خمینی (ره). تربیت های مذهبی و آرمان های بهروز او را واداشت تا به همراه برادرش علی که فاصله سنی زیادی با او نداشت و تعداد دیگری از دوستان دست به یک سری فعالیت های چریکی بزند.

با آغاز جنگ تحمیلی، بهروز که از سوابق مبارزاتی و عقیدتی تعلیمات مختصر نظامی برخوردار بود بلافاصله با عضویت در سپاه پاسداران عازم جبهه های جنوب شد. بهروز در عملیات بیت المقدس محور  غازیه فکه به شهادت رسید.

بهروز اولین شهید خاندان بازیار و محمودیان است او بود که باب شهادت را در این خاندان گشود. بهروز عاشق شهادت و بارها می گفت که آنچه ما در پیش هستیم در این دنیا نصیمان نخواهد شد. بهروز عاشق دست نیافتنی ها بود …

گفتند می نشود جسته ایم ما      گفت آنکه می نشود آنم آرزوست

و بهروز یافت آنچه دیگران نیافتندش ….

بخشی از آخرین وصایای شهید بهروز بازیار:

نمیدانم علی(برادر) آمده است کازرون یا نه، چون ما در جبهه ی شوش هستیم و او را ندیده ایم و از او سراغی نداریم. چون می دانم که در جنگ شهید نمی شوم بنابراین لزومی نمی بینم که وصیت نامه بنویسیم ولی اگر لازم شد شاید نوشتم و نزد خود نگه داشتم. من از تمامی شماها التماس دعای خیر دارم و شدیدا به دعای شما محتاج هستم.

اگر برای من اتفاقی افتاد چون به علی گفته ام اگر اتفاقی برایش پیش آمد به جایش نماز و روزه خواهم گرفت شما این عمل را بجای آورید.

در پایان امیدوارم که اصلا از اینکه ما در جبهه هستیم و یا اگر برایمان اتفاقی رخ داد هیچ گونه ناراحت نشوید و بدانید که ما امانت هستیم نزد شما که اگر خداخواست این امانت را در جبهه جنگ می گیرد و اگر خواست می تواند در رختخواب بگیرد.

انا لله و انا الیه راجعون