وبلاگ قصد قربت مدرسه علمیه الزهراء (سلام الله علیها) کازرون

حضرت زهرا(سلام الله علیها) فرزند را امانت الهی در دست والدین و پدر و مادر را مسئول تربیت و رشد فرزند می دانست. ایشان فرزندداری را شأن کوچکی نمی دانست که امر اداره آن را به دیگری وا گذارد و خود در پی مشاغل دیگر هر چند مهم و پر سر و صدا برود. از این رو، وقتی سلمان به دیدار او رفت و دیدفاطمه(سلام الله علیها) خود مشغول آسیاب کردن جو است و فرزندش حسین(علیه السلام) از گرسنگی بی تابی و گریه می کند. به ان حضرت گفت: برای کمک به شما آسیاب کنم یا حسین(علیه السلام) را آرام نمایم؟

حضرت فرمود: من به آرام کردن فرزندم سزاوارترم، شما جو را آسیاب کنید.              درآمدی بر سیره فاطمی(سلام الله علیها)، جلد1، صفحه137    

امام خامنه ای(مدظله العالی): «امروز بیشتر از همه چیز برای ما هوشیاری لازم است، شناخت دوست و دشمن لازم است. مبادا دوست را با دشمن اشتباه کنید؛ مبادا دوست و دشمن را مخلوط کنید؛ مبادا رفتاری که با دشمن باید داشت، با دوست انجام بدهید. مبادا دشمن را با دوست اشتباه بکنیم. دوست را به خاطر یک خطا به جای دشمن بگیریم و از آن طرف یک عده ای هم دشمن خونی و معاند را دوست فرض کنند، به حرف او گوش کنند، توجه بدهند.»    1388/4/15

حضرت زهرا(سلام الله علیها) به امیرالمؤمنان(علیه السلام)بسیار علاقه مند بود؛ به حدی که خود را فدایی وی می دانست و با تعبیر «روحی لِروحِکَ الفِداء و نَفسِکَ الوقاء» از او یاد می کرد. حتی در بستر بیماری و در واپسین ساعات عمرش به فکر علی(علیه السلام) و رنجهای او بود و بر مظلومیّت آن حضرت می گریست.                                          نهج الحیات/ صفحه 147/حدیث74