وبلاگ قصد قربت مدرسه علمیه الزهراء (سلام الله علیها) کازرون

دلایل روزه داری؛امتحان بندگی.

امام علی بن ابی طالب علیه السلام:

فرض الله الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق

خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.

منبع:نهج البلاغه صبحی صالح ص 512

یک سال گفتیم(ایاک نعبد)فقط بنده ی تو هستیم و تو را میپرستیم.حالا در ماه مبارک رمضان خداوند میخواهد ما را بیازماید تا راست و دروغ حرف ما را به خودمان نشان دهد که آیا فقط در حرف مومنیم و ایمان داریم یا نه در عمل هم این چنین هستیم.

پس یکی از دلایل وجوب روزه در ماه رمضان آزمون و امتحان بندگی است.

وقتی آژیر شیطان را شنیدید به پناهگاه خدا بروید.

و اما ینزغنک من الشیطان نزغ فاستعذ بالله انه سمیع علیم(200_اعراف)

زمانی که آژیر خطر به صدا در می آمد گوینده ای با صدای دلهره آورش چنین میگفت:توجه! توجه!

علامتی که هم اکنون میشنوید اعلام خطر یا وضعیت قرمز است بعد میگفت:محل کار خود را ترک و به پناهگاه بروید.

بلافاصله بعد از پیام او صدای آژیر گوش خراشی در همه جا طنین انداز میشد و مردمی را میدیدی که با دستپاچگی و سرعت خاصی برای حفظ جان خود به سوی محل امنی در حال دویدن اند.

قطعا خیلی مضحک و خنده دار خواهد بود که کسی در این وضعیت قرار بگیرد و به جای فرار به سوی پناهگاه در معرض خطر بایستد و زیر لب مدام تکرار کند(من به پناهگاه میروم)

این داستان بسیار شبیه جریانی است که قرآن کریم نقل میکند.

قرآن میفرماید:وقتی وسوسه شیطان را حس کردید به خدا پناه ببرید که او هم به خواسته شما ترتیب اثر میدهد و هم اینکه میداند شما را چگونه نجات دهد.

پناه بردن به خدا باید با تمام وجود باشد درست به مانند همان مضطر زیر بمباران.و الا اگر بایستد و مدام بگوید اعوذ بالله اعوذ بالله کاری از پیش نخواهد برد.

منبع:نمونه ج 7 ص 63

سرنوشت انسان به دست و اختیار خودش رقم میخورد.

سوره ی انفال_آیه 53

نعمتی را که خداوند به جامعه و ملتی عطا میکند کم یا نابود نمیکند مگر آنکه خود قدرش ندانند و آن را از دست بدهند.

به تعبیر دیگر فیض خدا بیکران و همگانی است ولی به تناسب شایستگی ها و لیاقت ها به مردم میرسد.در ابتدا خدا نعمت های مادی و معنوی خویش را به تمام ملت ها عطا میکند چنانچه آنها نعمت های الهی را وسیله ای برای تکامل خویش ساختند و از آن در مسیر حق مدد گرفتند و شکر آن را که همان استفاده صحیح است بجا آورند نعمتش را پایدار بلکه افزون میسازد؛اما هنگامی که این مواهب وسیله ای برای طغیان و سرکشی و ظلم و تبعیض و ناسپاسی و غرور و آلودگی گردد در این هنگام نعمت ها را میگیرد و یا آن را تبدیل به بلا و مصیبت میکند؛بنابراین دگرگونی نعمت ها همواره از ناحیه ماست وگرنه مواهب الهی از بین رفتنی نیستند.

منبع:نمونه ج 7 ص 207

خداوند در معراج به حضرت خدیجه سلام میرساند.

امام باقر علیه السلام از ابوسعید خدری نقل میکند:

رسول خدا فرمود:

در شب معراج وقتی که باز میگشتم به جبرئیل گفتم:آیا خواسته ای از من داری؟

گفت:درخواست من این است که سلام خدا و مرا به خدیجه برسانی.رسول خدا وقتی که پیام جبرئیل را به خدیجه ابلاغ فرمود؛در پاسخ گفت:خدای بزرگ مصدر سلامتی است و همه سلامتیها از او است و تمام سلامتیها به او بازمیگردد؛و بر جبرئیل درود و سلام.

بحارالانوار ج 16 ص 7 باب 5

هر قدر هم زندگی کنی آخرش میمیری!

(مرحوم حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی(ره))

هر چه میخواهی در این دنیا زندگی کنی؛بکن؛اما آخرش مرگ است.

آقا از این کوچه نرو؛بن بست است؛این خیره سر میرود؛تاریک هم هست پیشانی اش میخورد به دیوار.

این دنیا هم کوچه بن بست است؛آخرش پیشانی مان میخورد به سنگ لحد.

آن وقت تازه پشیمان میشویم؛میگوییم خدایا ما را به دنیا برگردان؛ما اشتباه کردیم.دیگر عمل صالح انجام میدهیم.خطاب میرسد:ساکت شو!

تو برگردی به دنیا باز همان آدم اولی.

تو خوب بشو نیستی.

میگویی من را برگردان به دنیا؛آدم خوبی میشوم…

این همه جنازه بردی دوستانت را بردی دفن کردی؛میخواستی خیال کنی که خودت مرده ای.بسم الله.جنازه کم بردی دفن کردی فکر کن خودت هستی و دوباره زنده شدی؛آمده ای به دنیا؛آیا اعمالمان را خوب میکنیم؟؟

منبع:برگرفته از سخنان عالم ربانی استاد اخلاق مرحوم حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی_نورالله قبره الشریف_