عبادت بدون شکنجه لطفی ندارد !!!

دینداری در شرایطی با ارزش است، اما به نظر من دینداری و انجام فرایض دینی بچه های اسیر ارزشش والاتر از هر ارزش دیگری است؛ چرا که بچه ها با وجود تنبیه و شکنجه، فرایض دینی را انجام می دادند. اگر بدانید بچه ها به چه شکلی دعای کمیل و سایر ادعیه را می خواندند و بجا می آوردند، آن وقت حقیقت پایدار ماندن و دین داشتن را با وجود مصائب و رنجها در می یابید.

در مراسم کمیل یک نفر آرام می خواند و ما آرام گریه می کردیم. یکدفعه که نگهبان عراقی می رسیدـ بچه ها همین که مطلع می شدند ـ مثلاً اگر داشتند گریه می کردند، برمی گشتند توی سر و کله هم می زدند و می خندیدند، اگر چراغ خاموش بود سریع روشن می شد، اگر رو به قبله نشسته بودیم باید بلافاصله برمی گشتیم و به کار دیگری مشغول می شدیم و گاهی می شد که در اثنای برگزاری دعای کمیل سی دفعه پخش می شدیم و دوباره گرد می آمدیم.

دعای توسل، زیارت عاشورا و سایر ادعیه را برگزار می کردیم و گاهی شکنجه و آزارهای سختی را نیز متحمل می شدیم، بطوریکه پس از گذشت مدتی از زمان اسارت، دیگر بین بچه ها این اصطلاح رایج شده بود که عبادت بدون شکنجه اصلاً لطفی ندارد!

آزاده سید غلامعلی طباطبائی شفیعی

سند عروسی

من با شهادت عروسی کردم؛ حجله مان سنگر بود و شیرینی و نقلمان باران گلوله و ترکش بود. ای مادر مهربانم، در آخر من با خون سرخم سند این عروسی را امضاء کردم. مادر جان، در میان آتش و دود باروت و گلوله، عروسیم انجام گرفت. مادر خوبم، ایمان داشته باش که به زودی ثمره ی این وصلت خدایی را خواهی دید ؛ فرزند ما آزادی، آزادی، آزادی.

                                                                                                                                                       شهید علی اکبر حماسیان/شهادت27/8/62، پنجوین

هرچه بیشتر ار آن بیاشامی، بیشتر تشنه می شوی

این دنیای پست جز عجوزه ای بیش نیست که هر از گاهی خود را برای کسی آرایش کرده و جز سرایی بیش نیست. دنیا چون آب دریاست که هر چه از آن بیشتربیاشامی،بیشتر تشنه می شوی تا آخر انسان را به هلاکت می رساند. خود را از این دنیا دور کنید تا راه هجرت و سیر به وجود واقعی خویش باز شود. سعی کنید از بودن به شدن و از شدن به شدنی دیگر در حال حرکت باشید و این دنیا سدی پوشالی بیش نیست.                                  شهید محمد ساروقی/شهادت 1365/10/23

 

 


پَرِ کاهی تقدیم به آستانه ی کبریایی الله

به روی سنگ قبرم اسمم را ننویسید.می خواهم همچون دهها شهید گمنام باقی بمانم. اگر خواستید  فقط این جمله را بنویسید:«پر کاهی تقدیم به آستانه ی کبریایی الله».

                                                                                                شهید غلام رضا صفا/ شهادت1360/10/13، سر پل ذهاب

 

قدم قدم تا خدا

    لذت های حرام را ترک کنید، لذت عبادت خودش می آید.      آیت الله بهجت(رحمت الله علیه)