تهمت و فحاشی

امام صادق علیه السلام فرمودند:

هرگاه مومن به برادر خود تهمت زند ایمان در قلب او آب میشود همچنان که نمک در آب حل میشود

کافی 2/361/1

امام علی علیه السلام فرمودند:

مومن با برادر مومنش فریبکاری نمیکند و به او خیانت نمیورزد و او را خوار نمیسازد و به او تهمت نمیزند

الخصال ج2 ص622

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:

خداوند بهشت را بر هر فحاش بد زبان بی شرمی که باکی ندارد چه گوید و چه شنود حرام کرده است

کافی{ط-الاسلامیه}ج2ص323ح3

تمثیل:

عمربن نعمان میگوید امام صادق ع دوستی داشت که همیشه همراه حضرت بود

روزی او و غلامش همراه حضرت در بازار کفاشها میرفتند.غلام لحظه ای آنها را ترک کرد و سراغ کاری رفت.دوست حضرت غلام خود را صدا میزند اما غلام متوجه نمیشود و این کار را تا 3مرتبه تکرار میکند

عصبانی میشود و فریاد میزند:ای زنازاده کجا هستی؟

امام صادق علیه السلام شنید و با ناراحتی دست خود را محکم بر سر زد و فرمود:

سبحان الله.مادرش را متهم به زنا کردی؟

من فکرمیکردم تو اهل تقوا هستی.اما نمیدانستم که فحش میدهی

عرض کرد:قربانت گردم او هندی است و مادرش مشرک میباشد.امام توجیه او را قبول نکرد و فرمود:از من دور شو و من هرگز او را همراه امام ندیدم

کافی ج4 ص15

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.