تهمت و فحاشی
امام صادق علیه السلام فرمودند:
هرگاه مومن به برادر خود تهمت زند ایمان در قلب او آب میشود همچنان که نمک در آب حل میشود
کافی 2/361/1
امام علی علیه السلام فرمودند:
مومن با برادر مومنش فریبکاری نمیکند و به او خیانت نمیورزد و او را خوار نمیسازد و به او تهمت نمیزند
الخصال ج2 ص622
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:
خداوند بهشت را بر هر فحاش بد زبان بی شرمی که باکی ندارد چه گوید و چه شنود حرام کرده است
کافی{ط-الاسلامیه}ج2ص323ح3
تمثیل:
عمربن نعمان میگوید امام صادق ع دوستی داشت که همیشه همراه حضرت بود
روزی او و غلامش همراه حضرت در بازار کفاشها میرفتند.غلام لحظه ای آنها را ترک کرد و سراغ کاری رفت.دوست حضرت غلام خود را صدا میزند اما غلام متوجه نمیشود و این کار را تا 3مرتبه تکرار میکند
عصبانی میشود و فریاد میزند:ای زنازاده کجا هستی؟
امام صادق علیه السلام شنید و با ناراحتی دست خود را محکم بر سر زد و فرمود:
سبحان الله.مادرش را متهم به زنا کردی؟
من فکرمیکردم تو اهل تقوا هستی.اما نمیدانستم که فحش میدهی
عرض کرد:قربانت گردم او هندی است و مادرش مشرک میباشد.امام توجیه او را قبول نکرد و فرمود:از من دور شو و من هرگز او را همراه امام ندیدم
کافی ج4 ص15
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط یاس نبوی در 1396/05/05 ساعت 11:59:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |