باسم رب الكعبه

حق در تمام حالات تازه است گرچه زمان زيادي از آن گذشته باشد و باطل هميشه پست و بي اساس است گرچه افراد بسياري از آن حمايت كند. (وسائل الشيعه ج 25/ 424)

 شبهه: چرا پیامبر رضی الله عنه در مکه پیام غدیر و جانشینی حضرت علی علیه السلام را اعلام نکردند؟

این شبهه كه توسط ابن تيميه مطرح گرديده، در صدد است تا اين مطلب را القاء كند كه اگر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلّم در صدد بودند تا امير المؤمنين عليه السّلام را به خلافت بعد از خود معرفي كنند مي توانستند در جايي كه جمعيتي بيش تر حضور دارند مثل شهر مكه و يا صحراي عرفات، به اين كار مبادرت ورزند. پس در نتيجه آن چه در غدير اتفاق افتاد آن چيزي نيست كه شيعه ادّعاي آن را دارد.

پاسخ : در جواب اين  شبهه و از این قبیل مسایل، توجه به نکات ذیل ضروری است:

1ـ تعیین علی علیه السلام به عنوان جانشین از سوی حضرت رسول (ص) فقط یک بار و دوبار صورت نگرفته که بخواهیم منکر آن شویم و آن را ندید بگیریم. پیامبر (ص) از ابتداي رسالت خود تا پايان آن دائماً وصایت و خلافت علی علیه السلام را به مردم گوشزد کرده اند و رسماً ایشان را خلیفه بعد از خود معرفی کردند واقعه جدید در غدیر این

است که حضرت در روز غدیر برای امیرالمؤمنین علیه السلام بیعت گرفتند.

2- پیامبر (ص) برای هر مطلبی در مورد دین اسلام

و مسایل مربوط به آن نیازمند دستور خداوند بودند. خداوند آیه تبلیغ را در روز هجدهم ذی الحجه سال حجةالوداع (دهم هجری) زمانی که پیامبر اعظم (ص) به مکان غدیر خم رسیده بودند و حدود پنج ساعت از روز گذشته بود، بر قلب مصفای آن حضرت نازل کردند. جناب حافظ ابوجعفر محمدبن جریر طبری (متوفی 310 هجری) در کتاب «الولایة» که آن را پیرامون طرق حدیث غدیر نگاشته، با سند خود از زیدبن ارقم روایت کرده: که در بازگشت از حجةالوداع در محل غدیر خم بودیم، پس از اقامه نماز جماعت پیامبر رضی الله عنه در ضمن خطبه ای طولانی فرمودند: خداوند تبارک و تعالی آیه: «یا أیّها الرّسول بلّغ ما أنزل إلیک من رّبّک وإن لّم تفعل فما بلّغت رسالته واللّه یعصمک من النّاس» را نازل کرده است و جبرئیل از جانب پروردگار به من فرمان داد تا در این مکان ایستاده و به هر سیاه و سفیدی و جن و انسی اعلام کنم که: «إن علی بن ابی طالب أخی و وصی و خلیفتی و امام بعدی ….». آن چه در این جا مهم است، این مطلب می باشد: که ما با دانستن شأن نزول آیه متوجه شویم که پیامبر باید این مسئله را هر جایی که خدای رحمان صلاح  بداند و در واقع اگر تعیین خلیفه و امام از جانب خود  پیامبر باشد می توان این مسئله را مطرح کرد و همین موضوع امامت از سوي خداوند را تقویت می کند؛ چرا که حتی تعیین محل ابلاغ رسمی آن را هم خداوند تعیین می کند.

ادامه دارد