وبلاگ قصد قربت مدرسه علمیه الزهراء (سلام الله علیها) کازرون

حجاب؛در لغت به معنای مانع و پرده و پوشش آمده است.

حجاب به معنای پوشش اسلامی بانوان دارای 2 بعد ایجابی و سلبی است.بعد ایجابی آن؛وجوب پوشش بدن و بعد سلبی آن؛حرام بودن خودنمایی به نامحرم است و این دو بعد باید در کنار یکدیگر باشند؛تا حجاب اسلامی محقق شود.گاهی ممکن است یک بعد باشد ولی دیگری نباشد که در این صورت نمیتوان گفت که حجاب اسلامی محقق شده است.

اگر به معنای عام؛هر نوع پوشش و مانع از وصول به گناه را حجاب بنامیم،حجاب میتواند اقسام متفاوتی داشته باشد؛از جمله حجاب ذهنی؛فکری و روحی؛علاوه بر این در قرآن از انواع دیگر حجاب که در رفتار خارجی انسان تجلی میکند نام برده شده است.مثل حجاب و پوشش در نگاه که به مردان و زنان؛در مواجهه با نامحرم توصیه شده است.

آیات قرآن کریم و روایات زن را یک موجود با ارزش و تأثیر گذار در خانواده و جامعه می داند و به فراوانی به اهمیّت و جایگاه زن اشاره می کند و از او به عنوان آرامش گر همسر و خانواده یاد می کند.

آرامش از نظر لغوی به معنی آسایش، فراغت و طمأنینه است و از نظر اصطلاحی یک حالت روحی – روانی است. یک حالت درونی است مانند وجدان که خودش قابل رؤیت نیست ولی آثار آن در گفتگوها و برخوردهای فردی و اجتماعی، راه رفتن و از این قبیل کارها قابل رؤیت می باشد.

در صورت برقرار نشدن آرامش در خانواده ها باید شاهد بزهکاری ها و ناهنجاری های زیادی در جامعه بود.

لازم به ذکر است که راهکارهای فراوانی برای دستیابی خانواده به آرامش به خصوص توسط زن وجود دارد که در این نوشتار به برخی از راهکارهای اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی اشاره می شود.

           امروزه با پیشرفت جوامع و پیچیده تر شدن نیاز های اجتماعی، نیاز به حضور و فعالیت زنان در عرصه های اجتماعی آنان بیشتر احساس می شود و عواملی همچون تحصیلات، تکامل جویی و …. با عث تشدید این حضور می شود و از طرف دیگر پذیرش دو نقش یعنی نقش مادری و همسری در کنار اشتغال فشار مضاعفی را به آنان وارد می کند که باعث مشکلات روحی و روانی برای آنها و در نتیجه تأثیر بر خانواده و اجتماع خواهد داشت.

         بر اساس تعالیم اسلام زنان در صورتی می توانند به اشتغال بپردازندکه عفت عمومی و دیگر شرایط، احکام و قوانین را رعایت کنند و منافاتی با حفظ کیان خانواده نداشته باشد. به دلیل تفاوت های طبیعی مانند تفاوت در روحیات و از نظر شخصیت و توان جسمی که بین زن و مرد وجود دارد؛ چرا که اشتغال نامناسب زنان باعث مشکلاتی چون بی کاری مردان و اثر گذاری بر تربیت فرزندان و تعاملات خانوادگی در ارتباط با همسر خواهد داشت و همه ی این ها زمینه را برای فروپاشی خانواده آماده می کند. اما زنان می توانند با تدبیر و برنامه ریزی دقیق و انتخاب درست علاوه بر حفظ کیان خانواده تأثیر به سزایی در رشد اقتصاد خانواده و جامعه داشته باشد.

پوشش و حجاب پرتویی از آفرینش الهی است که فلسفه وجودی آن، حفظ مقام و ساحت مادی و معنوی زن و مرد و هم چنین زمینه ساز رشد و کمال آن ها تا مراتب عالی انسانیت است.

یکی از قوانین ربانی در شرایع الهی مسأله حجاب و پوشش بوده است و خالق بشر که بر تمامی اسرار و رموز آفرینش، عالم خبیر است، زیبایی، امنیت، رشد و تعالی انسان ها به خصوص زن را در پوشش و عفاف و حجاب دانسته است. در تعریف حجاب می توان چنین بیان کرد که حجاب از نظر لغوی به معنای پوشش و پرده است و در اصطلاح، پوششی است که مرد و زن باید در مقابل نامحرم و جنس مخالف داشته باشد. در این تحقیق که به بررسی فلسفه حجاب و راهکار های گرایش به آن در جامعه پرداخته می شود. به دنبال یافتن راه حلی برای تقویت حجاب تضعیف شده در جامعه ی اسلامی هستیم. فلسفه اصلی حجاب را در قالب فلسفه ی فردی و اجتماعی بیان نموده ایم که فلسفه فردی همان طهارت و پاکی نفس، آرامش روان؛ سلامت جسم و ارتقای شخصیت است و هم چنین سلامت اخلاقی، استواری اجتماع، امنیت و استحکام خانواده نیز از آثار اجتماعی رعایت پوشش اسلامی بیان شده است. در این مباحث تحقیقی سعی شده راهکار هایی ارائه شود که در این راهکار ها از تأثیر خود فرد در مسأله پوشش و تأثیر اجتماع می توان سخن گفت که از جمله می توان به تأثیر اجتماع از جمله مدرسه و خانواده عاملی قدرتمند در ترویج حجاب اشاره کرد. چون هر یک از این عوامل فردی و اجتماعی می توانند در شکل دهی عقاید و باور ها در جامعه ی فرهنگی تأثیر گذار باشند و از آن جا که استعمار یکی از مهم ترین موانع اهداف شوم خود را گسترش فرهنگ حجاب و عفاف می داند، لذا با طرح شبهاتی در صدد شکستن این سد و مانع است. حال آن که رعایت حجاب و پوشش اسلامی بر خلاف تبلیغات سوء دشمنان اسلام هرگز موجبات سلب آزادی زن در فعالیت های اجتماعی و پدید آمدن افسردگی نبود بلکه او را در سلامت کامل اخلاقی و روانی و حیات اجتماعی و نشاط خانوادگی دعوت می کنند.

امر به معروف و نهی از منکر دو فریضه مهم الهی است که انجام آن برکات فراوانی مانند جلب حمایت الهی، عزیز شدن، برپایی واجبات دیگر و … را به همراه دارد و ترک آن آثار شومی چون تسلط اشرار، نقصان روزی، نزول بلا، بغض خداوند متعال و … را در پی خواهد داشت؛ از این رو باید این دو اصل را در سطح جامعه گسترش داد.

تلاش برای ارتقاء کمی امر به معروف و نهی از منکر که از طریق تربیت فرزند برای انجام این فریضه، ایجاد امید، از بین بردن ترس، شناساندن معروف و منکر و … انجام می پذیرد، تنها بخشی از فعالیت ها برای گسترش این واجبات در زندگی است. ارتقاء کیفی امر به معروف و نهی از منکر بخش دیگری از کار است که عواملی چون رعایت ادب، صبر، شناخت مخاطب، توجه به زمان و … آن را میسر می سازد.